Foto: Oksana Toskić
...AND JUSTICE FOR ALL: Dve države, jedna hajka
<< Nazad na sadržaj
< Prethodno
Sledeće >
Druga polovina koordinisanog delovanja nalazi se u naslovnim stranama crnogorskih medija: podgorički list Dan, onaj koji je tekstove Nacionala objavljivao istog dana kada su se pojavljivali u hrvatskom nedeljniku, 4. avgusta 2009. godine obaveštava javnost da je bečki list Der Standard objavio seriju tekstova o „delovanu mafije u Crnoj Gori i statusu premijera Đukanovića“ i postavlja naslovnicu „Duvanski kartel sije smrt Balkanom“, sve to uz dodatak na trećoj strani da većinska crnogorska javnost u anketi koju je sproveo taj list smatra da se mafija nalazi u srcu njihove države. Veza austrijskog lista i Dana je kamuflaža jer prikriva jedan drugi medij, čija je konekcija mnogo indikativnija – dnevnik Vijesti i njegovog direktora Željka Ivanovića; jedan od aktuelnih suvlasnika ovog lista je austrijska kompanija Styria Media Group, koja razmenjuje medijske sadržaje sa Der Standardom. Dopisnici tog lista u direktnom su kontaktu s Ivanovićem, koji učestvuje u izboru tema i tekstova koji će se slati za Beč, pa su tako napisi u Der Standardu zapravo derivat propagande njegovog poverenika iz podgoričkih antivladinih Vijesti. Da ova veza ne bi bila očigledna, Dan, koji politički prividno pripada konzervativnijem, srpsko-nacionalističkom delu opozicije, prenosi napise „iz inostranstva“ i prikazuje ih kao odraz raspoloženja tamošnjeg mnjenja.
U tom bečkom listu 17. decembra 2014. godine pojaviće se i tekst čiji je cilj da direktoricu nevladine organizacije MANS Vanju Ćalović prikaže kao hrabru heroinu koja ne podleže političkim pritiscima (otprilike onako kako je prikazivana Ana Vuković tokom afere „Moldavka S. Č.“), u kojem će jedan od sagovornika, pored Dunje Mijatović iz OEBS-a (pandan Helgi Konrad) – upravo Željko Ivanović – iskazati memorijalnu rečenicu jezikom NUNS-a: „Čim se neko usudi da kaže nešto kritički protiv vlasti, taj osvane na naslovnoj strani go sa životinjom.“ Istu neukost u rasuđivanju ponoviće i srpski glas Vijesti u Vremenu – Jovana Gligorijević.[1] Tekst u Der Standardu između ostalog sadrži i notornu neistinu o Vladimiru Popoviću da „redovno putuje zajedno sa srpskim premijerom [Aleksandrom Vučićem, prim. aut.] u Brisel“.[2] Austrijska Styria partner je sa srpskom Adria Media grupom, u čijem su vlasništvu listovi poput Kurira i Newsweeka, na tržištu Hrvatske. Aleksandar Rodić, vlasnik Adria Media grupe, učinio je na neki način, u drugoj polovini 2014. godine, nakon kampanje protiv Mila Đukanovića i Crne Gore, s Vučićem ono na šta je svojevremeno Predrag Popović, urednik srpskog Nacionala, primorao Zorana Đinđića – postigao kratkotrajni finansijski pakt o nenapadanju i prekidu hajke na premijera susedne države.
Naslovnice se nižu: „Milioni za drugove iz Podgorice“ (Dan, 18. novembar 2009), „Šarić i Soković izbjegli klopku u Beču“ (Vijesti, 22. januar 2010), „Srpska policija vjeruje da je Šarić u Crnoj Gori“ (Vijesti, 23. januar), „Veljović: Šarić na crvenoj potjernici Interpola“ (Vijesti, 24. januar), „Specijalci traže Šarića“ (Vijesti, 25. januar), „Šariću je Cane otvorio vrata“ (Vijesti, 26. januar), „Šarić i partneri najveći vlasnici Pobjede nakon države“ (Vijesti, 27. januar), „Znali da je narkobos i pustili ga da ispari“ (Vijesti, 16. februar), „Šarić finansirao DPS na Žabljaku“ (Dan, 17. februar), „Premijer ide da ne bi hapsio prijatelje“ (Vijesti, 17. februar), „Šarićev klan dao pare DPS-u“ (Vijesti, 17. februar), „Mitrović pokazao šemu pranja para od droge“ (Vijesti, 24. februar), „Šarićeva sjenka nad pljevaljskim cementom“ (Vijesti, 25. februar), „Knežević: Iza ubistva stoje Milo i Cane“ (Dan, 26. februar), „Medojević strahuje za sebe i porodicu“ (Dan, 26. februar), „Ubio sam mnoge, ubiću i tebe i Pukanića“ (Vijesti, 26. februar), „Šarić u Švajcarskoj“ (Vijesti, 26. februar), „Istražiti Milovu i Canetovu ulogu u ubistvu Đinđića“ (Vijesti, 20. mart), „Cane od Šarića dobio velike pare u gotovini“ (Vijesti, 23. mart), „Cane brani sebe, optužuje Mila“ (Dan, 1. april), „Sumnjivi transferi Šarićevih para“ (Vijesti, 2. april), „Milu prijeti 40 godina robije“ (Dan, 6. april), „Ko je dobijao milion evra po turi kokaina“ (Vijesti, 8. april), „Kome su išle pare otkriće provjera ’Maestral tursa’“ (Vijesti, 15. april), „Afera Šarić tjera investitore“ (Vijesti, 7. maj), „Đukanović stvorio Kolumbiju na Balkanu“ (Vijesti, 1. jul), „Cane i Vesko prali pare od šverca“ (Dan, 4. oktobar), „Ubistvo naručila duvanska mafija“ (Vijesti, 21. oktobar), „Beko tvrdi da nije uzeo novac od Subotića“ (Vijesti, 22. novembar), „Milo i Cane iznijeli milijardu iz Crne Gore“ (Dan, 1. decembar), „Nek Cane objasni ko je ubio Duška Jovanovića“ (Dan, 13. decembar). „Cane i Šarić se sastajali u ’Splendidu’“ (Dan, 21. decembar), „Tajkunska multinacionala“ (Monitor, 22. decembar).
Zajednička glavna meta ove kampanje i u Srbiji i u Crnoj Gori jeste Milo Đukanović; jedinu razliku pravi označitelj Stanko Subotić, koji se u Srbiji koristi i u kontekstu koji nije nužno zavisan od Đukanovića i Šarića, te zbog toga i on spada u metu za sebe, dok u Crnoj Gori taj označitelj uglavnom nema samostalnost i gotovo uvek služi da bi se apostrofirao i dobacilo do Đukanovića. Premijer Crne Gore se pak otvorenije napada nego u Srbiji, gde se u naslovima nalazi samo posredstvom izjava drugih – Nebojše Medojevića i Ratka Kneževića – ali retko inicijativom samih redakcija.
Sud u Bariju pred kojim je svedočio Ratko Knežević odbacio je njegovo celokupno svedočenje kao nekredibilno, neuverljivo i nepotkrepljeno validnim dokazima, baš kao što je to učinio i Županijski sud u Zagrebu. Svi tekstovi u Blicu delo su novinara Vuka Z. Cvijića, Tamare Marković Subote i Tanje Nikolić Đaković. Samo ovaj tabloid, prema podacima iz arhive Ebart, u periodu od 2007. do maja 2011. godine objavio je više od 210 negativnih tekstova o Stanku Subotiću. Predsednik Boris Tadić u svoju odbranu pokušao je u izjavi za Tanjug 19. marta 2010. godine klasičnom zamenom teza da zaštiti svoje finansijere koje je Subotić optužio u pomenutom uključenju, po istom modelu koji će primeniti Kurir uoči smene Rodoljuba Milovića, juna 2014, kada bude „anticipirao“ mapiranje onoga što je Đukanović nazvao „medijskom mafijom“: „U sadašnjim okolnostima mnogi će se naći na meti optužbi onih kojima je u interesu da kleveću. Ne bi me iznenadilo da se iz kriminalnih krugova pokuša i sa blaćenjem novinara, javnih ličnosti i, naravno, predstavnika državnih institucija, svih onih koji predstavljaju opasnost za kriminalce.“[3] Sprega udruživanja radi obavljanja kriminalnih radnji koje donose uzajamnu korist ovim je otkrivena u pokušaju nekakvog preventivnog delovanja i čine je, kako je to jasno rečeno – predstavnici državnih institucija, javne ličnosti i novinari.
